Η φωτογραφία μου
Γεννήθηκα ένα όμορφο πρωϊνό του Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, εδώ μεγάλωσα και παραμένω πιστή σ'αυτή την πόλη, προς το παρόν, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή! Όταν μεγάλωσα αποφάσισα να ασχοληθώ με το ραδιόφωνο, αφού η μουσική είναι η μεγάλη μου αγάπη. Τι πιο όμορφο από το να κάνεις ένα μικρόβιό σου επάγγελμα; Με την πάροδο των χρόνων ανακάλυψα και τη διαφήμιση, την εκφώνηση διαφημιστικών για την ακρίβεια. Έτσι εδώ και αρκετά χρόνια (ας κρύβουμε νούμερα χαχαχα) ασχολούμαι μόνο με αυτό. Αν θέλετε να πάρετε και μια γεύση από αυτό που κάνω επισκεφτείτε το soundcloud και καλή ακρόαση http://soundcloud.com/alexandra-adampa . Όμως εκτός από όλα αυτά τα υπέροχα, είμαι και μητέρα ενός υπέροχου αγοριού. Άλλο φοβερό αυτό στη ζωή μιας γυναίκας. Αυτά εν ολίγοις για το παρελθόν και το παρόν, για το τι μου επιφυλάσσει το μέλλον δεν ξέρω, όταν μάθω θα σας πω!

08 Ιανουαρίου 2012

Σκόρπιες σκέψεις

Αυτό το «ωχ αδελφέ» το έχω πει κι εγώ κι εσύ που διαβάζεις, είμαι σίγουρη γι’αυτό. Που θα πάει όμως αυτή η ιστορία; Μήπως πρέπει να αλλάξουμε λίγο τη ροή της; Αν όχι για μας (λέμε τώρα) τουλάχιστον για τα παιδιά μας.
Ζούμε μια πολύ περίεργη περίοδο κι από ότι δείχνουν τα πράγματα το φως στο τούνελ θα αργήσουμε αρκετά να το δούμε!!!
Οι πολιτικοί έτρωγαν, τρώνε και θα συνεχίσουν να τρώνε πιστεύω. Εμείς τους βγάλαμε, εμείς τους αφήσαμε. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε αυτή την ιστορία.
Μήπως πρέπει ο καθένας μας ξεχωριστά να αρχίσει να κάνει απολογισμό; Μήπως πρέπει να τα βάλουμε κάτω και να δούμε τι θα κάνουμε; Πρέπει δεν έχουμε άλλη επιλογή!
Έτσι όπως έχει γίνει το story, πραγματικά δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει για μας, για τα παιδιά μας.
Ας το σταματήσουμε αυτό το «ωχ αδελφέ»! Δεν πάει άλλο.

Όλοι αυτοί οι αχαρακτήριστοι (δε θέλω ειλικρινά να βάλω κανένα άλλο κοσμητικό επίθετο γιατί δε θα είναι αρκετό) πρέπει να πάρουν το μάθημά τους και μόνο εμείς μπορούμε πιστεύω να τους το δώσουμε.
Πως; Να μην τους ψηφίσουμε!!! Κανέναν!!!! Να μην μπορέσει να κάνει κάνεις τους κυβέρνηση! Όλοι τους ονειρεύονται αυτή τη ρημάδα την «καρέκλα» για να αρχίσουν να τρώνε με τα χρυσά κουτάλια και τις κουτάλες! Ε όχι φτάνει πια!!! Υπάρχει κάποιος από αυτούς που ειλικρινά πονάει αυτή τη χώρα;
Γίνεται της μουρλής εκεί έξω, γίνονται συνέχεια απολύσεις, οι φόροι πάνε σύννεφο!!!! Οι μισθοί μας πέφτουν, μόνοι οι δικοί μας όμως, όχι οι δικοί τους! Ας προσπαθήσουν αυτοί να ζήσουν μ’αυτά που ζούμε εμείς! Οι καλοπερασάκηδες, οι ανεπάγγελτοι γιατί οι περισσότεροι από αυτούς μόνο τίτλους σπουδών έχουν, δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους για να δούνε πως βγαίνουν τα λεφτά!!!

Όλοι καλούμαστε να τα βγάλουμε πέρα με τα λίγα, αλλά δε βλέπω και πολλά πράγματα από την αγορά. Ρίξτε ρε παιδιά λίγο τις τιμές!!! Για να μπορέσετε και εσείς να ζήσετε από τη δουλειά σας και ο κοσμάκης να παίρνει τουλάχιστον τα απαραίτητα. Ο ένας πρέπει να βοηθήσει τον άλλον, πρέπει να είμαστε ενωμένοι για να μπορέσουμε να τη βγάλουμε, δεν υπάρχει άλλη λύση!!! Οι τιμές εκεί έξω έχουν ξεφύγει σε όλα!!!! Έχετε κάτσει ποτέ να σκεφτείτε τι πληρώναμε σε κάποια προϊόντα σε δραχμές και πόσο τα πληρώνουμε τώρα; Εγώ το κάνω κατά διαστήματα κι έχω φρικάρει. Η διαφορά είναι τεράστια! Ένα απλό παράδειγμα θα σας αναφέρω. Το κουλούρι κάποτε το αγοράζαμε 50 δραχμές, τώρα το αγοράζουμε 0,60, έχει σκεφτεί ποτέ κανείς πόσο βγαίνει σε δραχμές; 204 δραχμές παρακαλώ για ένα κουλούρι!!!!!! Τα σχόλια δικά σας!!!!

Όταν έφερα στον κόσμο το γιο μου ονειρευόμουν πράγματα γι’αυτόν. Τώρα δεν ξέρω τι να σκεφτώ με όλο αυτό που συμβαίνει. Και το μυαλό μου δουλεύει υπερωρίες. Η ζωή όλων μας έχει έρθει τούμπα.

Όχι δε θέλω να το ξαναπώ το «ωχ αδελφέ», θέλω μόνο να λέω ότι ενωμένοι θα προσπαθήσουμε να τη βρούμε τη λύση. Ενωμένοι θα προσπαθήσουμε για να γίνει η Ελλάδα μας όπως πρέπει να είναι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.